Wszechświat skrywa wiele tajemnic, a Pas Kuipera, wirująca kolekcja milionów lodowych obiektów krążących wokół Słońca, która zaczyna się trzy miliardy mil dalej, nie jest wyjątkiem. Pas ten od lat nawiązywał do naukowców, a zawarte w nim tajemnice są trudne do zrozumienia. Oto wszystko, co musisz wiedzieć o dziwnej, tajemniczej zagadce.
Czym dokładnie jest Pas Kuipera?
Naukowcy uważają, że Pas Kuipera może zawierać wskazówki dotyczące pochodzenia naszego Układu Słonecznego, który leży poza orbitą Neptuna. Rzecz w tym, że tak naprawdę nie wiemy, co się tam dzieje, po prostu dlatego, że lodowa materia nie jest wystarczająco duża, aby ją obserwować. Pas jest oddalony od Słońca o miliardy mil, co utrudnia dostrzeżenie go najlepszym teleskopem, więc możesz zrozumieć, dlaczego astronomowie starają się rozszyfrować jego tajemnice.
Pas Kuipera jest wykonany z tego samego materiału, który zapoczątkował formację planetarną. Teraz, poza siłami grawitacji, które zbudowały największe planety, pozostałości to głównie bryły pływającego lodu.
Pas Kuipera składa się głównie z obiektów lodowych, a nie ze skał asteroid, które leżą w Pasie Asteroid, pomiędzy Marsem a Jowiszem. Szacunki mówią, że Pas Kuipera jest 20 razy większy niż Pas Asteroid.
Obiekty w Pasie Kuipera można podzielić na dwie kategorie. Są to zimne obiekty Pasa Kuipera, z okrągłymi i okrągłymi orbitami podobnymi do orbit planetarnych oraz gorące obiekty, które wychodzą z płaszczyzny orbity zimnych obiektów.
Pluton jest największym i najbardziej znanym członkiem Pasa Kuipera. Jego ekscentryczna orbita stawia go w kategorii „gorącej” i jest to jedna z trzech planet karłowatych w pasie, pozostałe dwie to Haumea, kolejna gorąca i Makemake, zimny obiekt Pasa Kuipera.
jak zdobyć przedmioty zardzewiałe?
Oprócz lodowych pozostałości istnieją również dzikie, nieokiełznane obiekty poza Neptunem w grupie zwanej rozproszonym dyskiem. Obiekty te poruszają się po eliptycznych orbitach, zbliżając się znacznie bliżej i rozciągając się dalej od Słońca niż obiekty z Pasa Kuipera. Aros, który jest nieco większy od Plutona, znajduje się w rozproszonym dysku, orbitującym z tylnych krańców Układu Słonecznego.
Zobacz powiązane We wszechświecie jest jeszcze więcej galaktyk, niż myśleliśmy SpaceX, Blue Origin, Virgin Galactic: Kto jest kim w prywatnych podróżach kosmicznych? Paradoks Fermiego i strach przed Wielkim Filtrem
Rozproszony dysk i gorące obiekty najprawdopodobniej zaczęły się w pobliżu Jowisza, w momencie narodzin Układu Słonecznego. W miarę jak olbrzymie planety migrowały od Słońca, jak głosi teoria, rozproszony dysk i gorące obiekty zostały wyrzucone na ich orbity przez grawitację planet.
W Pasie Kuipera odkryto ponad tysiąc obiektów, a przewiduje się, że będzie ich dziesiątki tysięcy więcej. Trudno jest określić skład chemiczny tych obiektów, ponieważ są one tak daleko i tak małe. Badania spektrograficzne sugerują, że obiekty składają się z lodów, lekkich węglowodorów, takich jak metan, amoniak i lód wodny, o szerokiej gamie różnych kolorów. Sugeruje to, że ich skład jest bardzo podobny do Plutona.
Krótka historia Pasa Kuipera
Kawałki gruzu tworzące Pas Kuipera mogły być początkami planety, której nie udało się zmaterializować dzięki grawitacji Neptuna, która przeszkadzała.
W 1943 roku astronom Kenneth Edgeworth zaproponował pomysł, że materia za Neptunem była zbyt rozległa, aby można ją było skondensować w planety, więc zamiast tego został zmuszony do kondensacji w mniejsze skupiska obiektów.
W 1951 roku Gerard Kuiper przewidział istnienie Pasu Kuipera, mówiąc, że powstał on we wczesnym Układzie Słonecznym. Powiedział, że to stąd pochodzą komety, co okazało się prawdą i dlaczego nie ma większych planet poza wewnętrznym Układem Słonecznym.
Następnie w 1992 roku, po pięciu latach poszukiwań w zewnętrznym Układzie Słonecznym, astronomowie David Jewitt i Jane Luu ogłosili odkrycie pierwszego w historii obiektu Pasa Kuipera, 15760 1992 QB1. Sześć miesięcy później, drugiego odkrycia dokonano mniej więcej w tym samym regionie co pierwsze, co zapoczątkowało odkrycie tysięcy obiektów w Pasie Kuipera, które znamy teraz.
Odbyło się wiele dyskusji na temat tego, jak nazwać Pas, a nazwy takie jak Pas Edgewortha-Kuipera są unoszone, obok bardziej powszechnego Pasu Kuipera i Obiektu Trans-Neptuna (TNO).
Nasz układ słoneczny nie jest jednak wyjątkowy. Okazuje się, że istnieją inne Pasy Kuipera orbitujące wokół innych układów gwiezdnych, o szerokości do 50 razy większej od odległości między Ziemią a Słońcem.
Sonda kosmiczna New Horizons i MU69
Sonda New Horizons została zbudowana, aby obserwować Plutona, jego księżyce i Pas Kuipera.
Sonda została wprowadzona w stan hibernacji w dniu 7 kwietnia, ale została tymczasowo obudzona na gwałtowny wzrost aktywności we wrześniu, gdy podróżuje do Pasa Kuipera i do obiektu docelowego MU69 z 2014 roku. Zespół NASA rozpocznie sprawdzanie i zbieranie danych na najbliższe trzy miesiące, a także poprawianie planu lotu. Następnie powróci w stan hibernacji, aż do planowanego spotkania z MU69 w 2019 roku.
MU69 znajduje się miliard mil od Plutona i cztery miliardy mil od Ziemi, więc dla sondy New Horizons była to długa podróż.
Planeta 9
Rosnące dowody na istnienie dziewiątej planety mają dowody potwierdzone przez Pas Kuipera. Podejrzewa się, że masa planety powoduje obserwowalne nieregularności w ruchu ciał lodu w pasie.
Tajemnice Pasa Kuipera
Chociaż mogą znajdować się miliardy lat świetlnych od nas, mgławice, gwiazdy i czarne dziury są masywne. Porównując je z obiektami w Pasie Kuipera w naszym Układzie Słonecznym, obiekty te są tylko drobinkami pyłu.
Możesz spojrzeć na górę oddaloną o sto mil i dowiedzieć się o niej więcej niż o piłce tenisowej oddalonej o jedną milę. Dlatego Pas Kuipera skrywa tak wiele tajemnic; nie wiemy o tym prawie nic, ponieważ trudno było to zaobserwować.
Miejmy jednak nadzieję, że gdy Nowe Horyzonty zbliżą się do Pasa Kuipera i MU69, odkryjemy wiele nowych rzeczy na temat Pasa Kuipera, do których nawiązywały nas od tak dawna. Miej oczy szeroko otwarte i trzymaj się 2019.
jak opublikować piosenkę na Instagramie
