Historia systemu gier ColecoVision

Podczas gdy masy z rozrzewnieniem pamiętają Nintendo Entertainment System jako pierwszą domową konsolę o jakości arcade, entuzjaści retro i hardcorowi gracze zgadzają się, że istniał system, który przebił NES-a pod względem uznania krytyków, wpływu i nostalgii – ColecoVision.

W ciągu swojego krótkiego, dwuletniego okresu istnienia ColecoVision pobiło oczekiwania i rekordy sprzedaży. Była na najlepszej drodze do tego, by stać się konsolą odnoszącą największe sukcesy w historii, gdyby nie upadek branży w latach 1983 i 1984 oraz ryzykowne przedsięwzięcie polegające na przekształceniu konsoli w komputer domowy.

EMR / Flickr

Przedhistoria

Pod pewnymi względami tytuł tego artykułu mógłby zostać zatytułowanyColeco: Dom zbudowany przez Atari, ponieważ Coleco stworzyło cały biznes zajmujący się klonowaniem i ulepszaniem technologii Atari.

W 1975 roku AtariPongbył popularny w salonach gier i samodzielnych jednostkach domowych, przewyższając sprzedaż swojej jedynej konkurencji, Magnavox Odyssey. Po błyskawicznym sukcesie gry Pong wszystkie firmy próbowały zająć się grami wideo, w tym firma Connecticut Leather Company (zwana także Coleco), która rozpoczęła działalność w branży wyrobów skórzanych, a następnie zajęła się produkcją plastikowych brodzików.

Rok po wydaniuPong, Coleco wkroczyło do świata gier wideo wraz z pierwszym klonem Ponga, Telstarem. Oprócz tego, że zawieraPong(zwanyTenistutaj), chip został zmodyfikowany tak, aby zawierał dwie odmiany gry,HokejIGra w piłkę ręczną. Posiadanie więcej niż jednej gry sprawiło, że Telstar stał się pierwszą na świecie dedykowaną konsolą.

Chociaż Atari posiadało prawa doPongzgodnie z prawem Atari nie było w stanie stawić czoła fali klonów wprowadzanych na rynek. Gra otaczała już szarą strefę, od której Atari zapożyczyło koncepcję i projektTenis dla dwojga, która według niektórych jest pierwszą grą wideo, a także Magnavox OdysseyTenisgra wydana rok wcześniejPong.

Początkowo Telstar sprzedawał się świetnie. W ciągu następnych dwóch lat Coleco wypuściło kilka modeli, każdy z większą liczbąPongzmian i podwyższonej jakości. Mikrochip, którego używał Telstar, został wyprodukowany przez General Electric. Ponieważ GE nie była związana umową na wyłączność, każda firma chcąca wejść na rynek gier wideo mogła uzyskać własnego klona Ponga przy użyciu chipów GE. Ostatecznie Atari zwróciło się do GE, ponieważ było to tańsze rozwiązanie niż sama produkcja chipów. Wkrótce rynek został zalany setkami podróbek Ponga, a sprzedaż zaczęła spadać.

Gdy ludzie zaczęli się męczyćPongAtari dostrzegło potencjał w stworzeniu systemu z różnorodnymi grami na wymiennych kartridżach. W 1977 roku Atari wypuściło Atari 2600 (zwanego także Atari VCS). Model 2600 szybko odniósł sukces, dominując na rynku aż do 1982 roku, kiedy Coleco zdecydowało się wrócić do studni technologii Atari i stworzyć ColecoVision.

Korpus konsoli, serce komputera

W 1982 roku na rodzimym rynku dominowały Atari 2600 i Mattel Intellivision. Wielu próbowało konkurować, ale nie udało im się to do czasu pojawienia się ColecoVision.

We wczesnych latach osiemdziesiątych technologia komputerowa stała się tańsza ze względu na Commodore 64 i ponieważ konsumenci pragnęli gier wyższej jakości. Firma Coleco jako pierwsza umieściła procesor komputerowy w domowej konsoli do gier wideo. Chociaż podniosło to koszty do 50 procent wyższych w porównaniu z konkurencją, pozwoliło Coleco zapewnić jakość zbliżoną do arcade.

Chociaż zaawansowana technologia była zaletą, nie wystarczyła, aby odciągnąć klientów od ugruntowanej, dominującej siły Atari 2600. Oprócz tego, że Coleco potrzebowało hitowej gry, aby ukraść klientów 2600, musiałoby po raz kolejny ukraść technologię Atari.

Partnerstwo ColecoVision/Nintendo i klon Atari

Na początku lat 80. Nintendo jedynie zanurzyło się w domowym basenie gier wideo, wypuszczając klona Ponga, Color TV Game System. Główny biznes Nintendo w zakresie gier wywodzi się z salonów gier, a jego pierwszym wielkim hitem była graDonkey Kong.

W tym czasie toczyła się wojna licytacyjna pomiędzy Atari i Mattelem o prawa do domowych gier wideoDonkey Kong. Jednak Coleco wkroczyło z natychmiastową ofertą i obietnicą, że uczyni grę wyższą jakością, niż byłby w stanie zapewnić jakikolwiek inny system.Donkey Congpojechał do Coleco, które wykonało niemal idealny wypoczynek i wyposażył go w ColecoVision. Możliwość zagrania w hit arkadowy w domu zapewniła ogromny sukces sprzedaży konsoli.

Coleco Holdings spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

Drugim czynnikiem, który przyczynił się do pobicia rekordu sprzedaży ColecoVision, był jego pierwszy moduł rozszerzeń. Ponieważ ColecoVision został zbudowany w oparciu o technologię komputerową, podobnie jak komputer, można go było modyfikować za pomocą dodatków sprzętowych, które rozszerzały jego możliwości. Moduł rozszerzeń nr 1 uruchomiony wraz z ColecoVision i zawierał emulator, który umożliwiał systemowi odtwarzanie kartridży Atari 2600.

Gracze mieli teraz jeden system, który działał na różnych platformach, zapewniając ColecoVision największą bibliotekę gier na każdą konsolę. To wypchnęło ColecoVision na szczyt, ponieważ w ciągu kilku miesięcy szybko wyprzedziło sprzedaż Atari i Intellivision.

Atari próbowało interweniować, pozywając Coleco za naruszenie ich patentu 2600. W tamtym czasie gry wideo były nową koncepcją i obowiązywało tylko kilka przepisów chroniących prawa własności. Atari przez lata cierpiało, próbując chronić swoją technologię, nie tylko za pomocąPongklony, ale z sądami zezwalającymi na tworzenie nieautoryzowanych gier na 2600.

Coleco przecisnęło się przez korty, udowadniając, że zbudowało swój emulator z gotowych części. Ponieważ żaden z poszczególnych komponentów nie był własnością Atari, sądy nie uznały, że było to naruszenie patentu. Na podstawie tego orzeczenia Coleco kontynuowało sprzedaż i stworzyło osobny, samodzielny klon 2600 o nazwie Coleco Gemini.

Coleco Holdings spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

Gry

ColecoVision reklamowało gry o jakości zręcznościowej w systemie domowym. Chociaż nie były to bezpośrednie porty gier zręcznościowych na monety, gry te zostały przerobione, aby dopasować je do możliwości ColecoVision, które były bardziej zaawansowane niż ktokolwiek wcześniej widział w systemie domowym.

TheDonkey Konggra dołączona do systemu jest najbliższą wersją oryginalnej gry zręcznościowej, jaką ColecoVision udało się odtworzyć. To najbardziej wszechstronna wersjaDonkey Kongwydany dla systemu domowego. Nawet wersja wydana przez Nintendo dla Nintendo Entertainment System, a ostatnio także Nintendo Wii, nie zawiera wszystkich poziomów zręcznościowych.

Chociaż wielu może argumentować, że tytuły premierowe, zwłaszczaDonkey Kong, są niezwykle zbliżone do jakości arcade, wiele kolejnych gier systemu nie wykazało tyle czasu i uwagi. Pod względem wizualnym i rozgrywki wiele tytułów ColecoVision nie mogło dorównać odpowiednikom na monety, takim jakGalagaIPopeye.

Moduły rozszerzeń dają i odbierają

Chociaż moduł rozszerzeń nr 1 przyczynił się do sukcesu ColecoVision, to inne moduły ostatecznie doprowadziły do ​​upadku systemu.

Oczekiwania były duże wraz z ogłoszeniem modułów rozszerzeń nr 2 i nr 3, z których żaden nie spełnił oczekiwań graczy. Model rozszerzeń nr 2 okazał się zaawansowanym urządzeniem peryferyjnym kontrolera na kierownicy. W tamtym czasie było to najbardziej zaawansowane urządzenie peryferyjne tego rodzaju, wyposażone w pedał gazu i grę w pakiecieTurbo. Mimo to nie był to duży sprzedawca. Poza tym zaprojektowano dla niego tylko kilka kompatybilnych gier.

Od czasu wydania ColecoVision publicznie planowano trzeci model rozszerzenia zwany modułem Super Game. SGM miał na celu rozszerzenie pamięci i mocy ColecoVision, umożliwiając tworzenie bardziej zaawansowanych gier z lepszą grafiką, rozgrywką i dodatkowymi poziomami.

Zamiast kasety, SGM miał używać przypominającego dyskietkę Super Game Wafer, w którym zapisywano zapisy, statystyki i najlepsze wyniki na taśmie magnetycznej. Dla modułu stworzono kilka gier, które zademonstrowano na wystawie New York Toy Show w 1983 roku i spotkały się z dużym uznaniem i szumem.

Wszyscy byli pewni, że SGM będzie hitem. Dlatego Coleco rozpoczęło współpracę z twórcą RCA i konsol do gier wideo Ralphem Baerem (Magnavox Odyssey) nad drugim modułem Super Game, który mógłby odtwarzać gry i filmy na dysku podobnym do odtwarzaczy CED VideoDisk Players firmy RAC, prekursora dysków laserowych i DVD.

W czerwcu tego samego roku Coleco nieoczekiwanie opóźniło wydanie SGM. Dwa miesiące później anulowano projekt. Zamiast tego firma Coleco wypuściła inny moduł rozszerzeń nr 3, Adam Computer.

Komputerowy hazard Adama

W tamtym czasie Commodore 64 był najczęściej wybieranym komputerem domowym i zaczął podbijać rynek gier wideo. Zamiast tworzyć komputer, na którym można grać w gry wideo, Coleco wpadło na pomysł stworzenia konsoli do gier, która pełniłaby także funkcję komputera. Dlatego narodził się Adam.

sprawdź, czy Twój telefon jest odblokowany

Coleco Holdings spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

Pożyczając wiele komponentów z anulowanego modułu Super Game Module, Adam składał się z dodatkowej klawiatury, Digital Data Pack (systemu przechowywania danych na taśmie podobny do tego używanego w Commodore 64), drukarki o nazwie SmartWriter Electronic Maszyna do pisania, oprogramowanie systemowe i gra w pakiecie.

Chociaż Coleco było właścicielem praw do Donkey Konga, Nintendo sfinalizowało umowę z Atari na wyłączną produkcjęDonkey Kongdla rynku komputerowego. Zamiast tego gra pierwotnie zaplanowana na SGM,Buck Rodgers: Roślina Zoomu, stała się grą Adama w pakiecie.

Chociaż system był zaawansowany, Adam był nękany błędami i awariami sprzętu. Do najważniejszych z nich zaliczały się:

• Ogromna liczba wadliwych pakietów danych cyfrowych, które psują się niemal natychmiast po użyciu.
• Podczas pierwszego uruchomienia komputera wygenerowany został udar magnetyczny, który uszkodził lub wymazał znajdujące się w pobliżu kasety do przechowywania danych.

Problemy techniczne Adama i jego cena wynosząca 750 dolarów, czyli koszt wyższy niż zakup ColecoVision i Commodore 64 łącznie, przypieczętowały los systemu. Coleco stracił pieniądze na Adamie po krachu na rynku gier wideo. Chociaż Coleco planowało czwarty moduł rozszerzeń, który umożliwiłby odtwarzanie kartridży Intellivision w systemie, wszystkie przyszłe projekty zostały natychmiast anulowane.

Koniec ColecoVision

ColecoVision utrzymywało się na rynku do 1984 r., kiedy to Coleco opuściło biznes elektroniczny i skupiło się głównie na swoich liniach zabawek, takich jak Cabbage Patch Kids.

Rok po opuszczeniu rynku ColecoVision, jego były partner licencyjny, Nintendo, przybył do Ameryki Północnej i na nowo ożywił branżę gier wideo dzięki Nintendo Entertainment System.​

Niezależnie od sukcesu, jaki Coleco odniosło w zabawkach, obciążenia finansowe spowodowane przez Adam Computer zniszczyły firmę nie do naprawienia. Począwszy od 1988 roku firma zaczęła wyprzedawać swoje aktywa, a rok później zamknęła swoje podwoje.

Choć znanej nam firmy już nie ma, marka została sprzedana. W 2005 roku powstała nowa spółka Coleco specjalizująca się w zabawkach elektronicznych i dedykowanych grach przenośnych.

W ciągu swojego krótkiego, dwuletniego istnienia ColecoVision sprzedało się w ponad sześciu milionach egzemplarzy i na stałe zadomowiło się jako jedna z najwyższej jakości i najbardziej zaawansowanych domowych konsol do gier wideo lat 80.